προσεκτίθημι

Α [ἐκτίθημι]

1. εκθέτω δημόσια επιπροσθέτως

2. παθ. προσεκτίθεμαι

εκθέτω, διηγούμαι επί πλέον («προσεκθησόμεθα τὴν τοῡ Πυθαγορικοῡ... κανόνος κατανομήν», Νικόμ.).